13 Mayıs 2015 Çarşamba

Uyku Arası

 Sakalları şiirle karışık kitap kokan rüzgârla konuşan adam
Ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim 
Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara 
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden 
Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, bakıştıklarımız
"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz"
O gülün yüzü gülmüyor sensiz 
Hepten hüzünlü bu günlerde 
Gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye 
Masada tabaklar neşesiz 
Koridor ıssız 
Banyoda havlular yalnız 
Mutfak dersen derbeder ve pis 
Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş 
Halılar tozlu 
Giysilerim gardropda ve şurda burda 
Mavi el feneri hevessiz 
Kapı diyor ki açın beni kapayın beni 
Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi 
Radyo desen sessiz 
Tabure sandalyalardan çekiniyor 
Küçük oda karanlık ve ıssız 
Her şey seni bekliyor her şey gelmeni 
İçeri girmeni Senin elinin değmesini 
Gözünün dokunmasını 
Ve her şey tekrarlıyor 
Seni nice sevdiğimi