Sevgidir bekleyiş..
Gözleriniz aşkla parlarken Onun yüzünden bir gülücük istemektir, elinizi tutacağı günü hayal etmektir; başkalarına aldırmadan özlemektir bekleyiş..
Ve bazen ömrün en bitmez tükenmez zaman dilimidir. Hem boş hissettirip hem dolu olandır; aslında en dolu olan boşluktur bekleyiş..
Bezen bilerek; isteyerek, tüm kalbimizle dua ederek; bazense habersiz, zamansız bir köşede sessizliktir..
En korkunç bilinç halidir aslında geçen zamanla birlikte; çünkü zaman aslında yarayı dağlayan, kendini geçilmez kılan tek unsurdur. Çünkü bilmezsin; beklenilen özlüyor mu, unutuyor mu bilemezsin. Bi yerlerde beklendiğin haberdar mı bunu bile bilemezsin..
Bilinç korkunç bir lanettir; düşünürsün, hissedersin, acı çekersin. İşte bu yüzden en güzeli çok anı biriktirmemek çünkü anılar çoğaldıkça zorlaşır zaman..
Bir Eylül akşamı aklınıza düşen bir iki hatıra ardından kapıları ardına kadar açılmış sizi bekleyen mazi ve tabi bir his ardından da önce gözden gönle sonrada gönülden dile dökülen mısralar belki eşilik eden eski özel bi ezgi..
Hep söylerim "yeniden aşık olmak gibidir Eylül". Bekleyişlerin ya son bulması yada yeni bekleyişlerin kapılarının açılmasıdır Eylül..
Umuttur bekleyiş; en karanlık sokaklarda sessiz korkak adımlarla yürürken birden yanıveren bi sokak lambası gibidir.. Sevgiliyi götüren otobüsün hareket ettiğinde yani başında olmasıdır bekleyiş..
Gözlerini kapadığında sanki karşındaymış gibi yüzünü görmendir bekleyiş.. Küçücük esen bir rüzgarda tanıdık bi koku bulmaktır, zamanla sesini hatırlayamadığın için defalarca kendine kızman hırsını alamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaktır bekleyiş..
Sesini unuttuğun zaman bile söylediği her kelimenin tek tek beyninde yankı bulduğunun farkına varmaktır bekleyiş..Bazen hıçkıra hıçkıra tüm sessizliğinle ağlamaktır bekleyiş..
Bazende sonu olmayan bi yolda tek başına yürümektir ve tüm bunları farkettiğinde geri dönme gücünün olmadığını farkedip gittiği yere kadar devam etmektir bekleyiş.. Bazen bir denizin kıyısında hiç gelmeyeceğini bildiğiniz bi gemiyi beklemektir umutla bekleyiş..
Aşktır bekleyiş; aslında çok kızıp ama düşündüğünde yinede gülümsemek, kızamamaktır bekleyiş.
Velhasıl zordur bekleyiş; birini beklemek, özlemek, hatırlayıp gülümsemek, bazen bir gece rüyanda gördüğünde mutlu gözlerini açıp aslında gerçek olmadığını anladığında daha fazla bir hüzünle ağlamaktır bekleyiş. Yani zordur bekleyiş her gönül kaldıramaz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder